تحت تاثیر قرار دادن دانش آموزان از طریق موسیقی: رویکردهای نوآورانه در آموزش
اگر شما فردی تازه‌کار در زمینه ساخت آهنگ در دنیای موسیقی باشید، ممکن است با اصطلاحات «میسک» و «مسترینگ» برخورد کرده باشید؛ اما ممکن است به طور کامل متوجه تفاوت این دو مفهوم نشده باشید. در حالی که هر دو این مفاهیم، فرآیندهای غیرقابل اجتناب از مسیر رسیدن به یک آهنگ حرفه‌ای هستند، اما هر کدام از آن‌ها هدف متمایزی را در چرخه کلی کار تولید موسیقی دنبال می‌کنند. در این راهنمای مختصر، تفاوت‌های میکس و مسترینگ را عنوان می‌کنیم و نقش‌های متمایز آن‌ها را روشن و برجسته می‌کنیم.
میکس: هنر توازن
میکس فرآیند ترکیب چند صدا، از جمله آواز، ساز، افکت‌ها در قالب یک ساخت منسجم و متعادل استریویی چندکاناله است. این امر شامل دست‌کاری عناصر مختلف صدا مانند حجم، پنینگ، یکسان‌سازی (Equalization)، فشرده‌ساز و اضافه کردن افکت و جلوه برای ایجاد یک تصویرسازی صوتی قابل درک است.
در طول مرحله میکس، مهندس صدا بر روی دست‌یابی به وضوح، عمق و تفکیک متمرکز است. هدف این متخصصان در این مرحله، ایجاد تجربه‌ای جذاب و غوطه‌ور برای شنونده است که در هر لحظه صدای ساز و آواز برای او قابل تشخیص باشد و با تنظیم کلی آهنگ در هماهنگی باشد. این مهندس همچنین به مسائلی مانند پوشش فرکانس که در آن عناصر خاصی ممکن است در تلاقی و تضاد با هم قرار بگیرند و باعث مطرح نشدن یکی از این عناصر شود نیز می‌پردازد.
میکس یک شکل هنری پیچیده است که هم به مهارت‌های فنی و هم مهارت‌های هنری و خلاقانه نیاز دارد. این کار شامل تصمیم‌گیری در مورد تعادل و موقعیت مکانی و زمانی عناصر آهنگ و همچنین شکل‌دهی به لحن کلی و پویاتر کردن ترکیب کلی آهنگ است. هدف از میکس این است که تاثیر احساسی موسیقی را افزایش دهد و اطمینان حاصل شود که قطعه موسیقی به خوبی در دستگاه‌های مختلف [از هدفون تا سیستم‌های صوتی حرفه‌ای] قابل پخش باشد.
مسترینگ: پولیش نهایی
پس از اتمام مرحله میکس، نوبت به مرحله بعدی که مسترینگ باشد، می‌رسد. در حالی که میکس بر روی آهنگ‌های تکی و سینگل متمرکز است، مسترینگ رویکرد گسترده‌تری دارد و کلیت میکس به عنوان یک موجودیت واحد را مورد بررسی قرار می‌دهد. هدف اصلی مسترینگ، این است که میکس را برای توزیع در پلتفرم‌ها و سیستم مختلفی پخش صوتی آماده کند و ثابت و کیفیت صوتی مطلوب و قابل اطمینانی را برای قطعه موسیقی حاصل کند.
در طول مسترینگ، مهندس صدا میکس را با عامل فرآیندهای مختلفی مانند یکسان‌سازی، فشرده‌سازی، بهبود استریویی و تعادل هارمونیک تنظیم می‌کند. آن‌ها همچنین برای دست‌یابی به سطح صدای تجاری قابل رقابت، حجم صدای کلی و پویایی قطعه را تنظیم می‌کنند.
علاوه بر این، مسترینگ شامل افزودن یک لایه نهایی از جلوه‌های صوتی به میکس است. این کار ممکن است شامل اعمال شکل‌دهی شکل‌دهی ظریف تونال، گرم کردن یا روشن کردن صدا، ارتقای برداشت‌های صوتی استریویی و یا تنظیم تعادل کلی فرکانس باشد. همچنین مسترینگ تضمین می‌کند که میکس با مشخصات فنی و تکنیکی پخش فرمت‌های مختلف صوتی، مانند CD، سرویس‌های استریم و یا واینل مطابقت پیدا کند.
در حالی که میکس و مسترینگ هدف مشترکی در جهت افزایش کیفیت یک قطعه موسیقی دارند؛ اما هر کدام هدف و کاری متمایزی در مسیر کلی تولید دارند.
همکاری و تمرین در میکس و مسترینگ
توجه به این نکته اهمیت زیادی دارد که فرآیندهای میکس و مسترینگ اغلب با همکاری بین مهندس صدا، تهیه‌کننده و هنرمند به سرانجام می‌رسد. بازخورد گرفتن و بازبینی در کار، در دست‌یابی به صدای مورد نظر و ایده‌آل و برآورده شدن بینش هنری بسیار مهم است. تمرین و تکرار، بخشی ثابت در فرآیند ساخت موسیقی است؛ زیرا تنظیمات انجام‌شده در مرحله مسترینگ گاهی اوقات می‌تواند مشکلات و ایرادات کار را آشکار کند یا نیاز به اصلاحات بیشتر در میکس را نمایان کند.
در نتیجه، در حالی که میکس و مسترینگ هدف مشترکی در جهت افزایش کیفیت یک قطعه موسیقی دارند؛ اما هر کدام هدف و کاری متمایزی در مسیر کلی تولید دارند. میکس بر روی تعادل و شکل دادن به آهنگ‌ها به صورت مستقل متمرکز است، در حالی که مسترینگ به انسجام کلی، بلندی صدا و شخصیت و خصیصه‌های اصلی یک اثر موسیقایی در میکس نهایی می‌پردازد. درک این تفاوت به ما کمک می‌کند تا به طور موثرتری در عرصه تولید دنیای موسیقی حرکت کنید؛ چه به عنوان یک خواننده یا نوازنده پرشور و مشتاق و چه به عنوان تهیه‌کننده و چه به عنوان مهندس صدا.
