بهترین آهنگ های جان لنون

بهترین آهنگ های جان لنون John Lennon را در پلی لیست This is John Lennon در دنیای موسیقی بشنوید. در این مجموعه محبوب‌ترین اهنگهای این هنرمند افسانه‌ای و از موسسان گروه تاریخ‌ساز بیتلز گردآوری شده است. در ادامه با بیوگرافی و دانلود آثار جان لنون همراه ما باشید.

جان لنون که بود ؟

جان لنون (زاده 9 اکتبر 1940 در لیورپول، انگلستان - درگذشته 8 دسامبر 1980 در نیویورک، ایالات متحده آمریکا) از موسسان گروه راک بریتانیایی بیتلز، نویسنده و گرافیست بود. او همچنین به صورت انفرادی و در همکاری با همسرش یوکو اونو در انتشار موسیقی و سایر پروژه های هنری فعالیت داشت.

والدین خوشگذران طبقه کارگر لنون برای مدت کوتاهی ازدواج کردند و از بزرگ کردن پسر حساس و با استعداد خود که ثمره این ازدواج کوتاه مدت بود سر باز زدند. او که در سن پنج سالگی از هر دو نفر آنها جدا شد، به اجبار (در وولتون، حومه لیورپول) توسط عمه مادری اش، میمی اسمیت، که شوهرش در دوران نوجوانی لنون فوت کرد، بزرگ شد. در همان دوران همچنین مادر بیولوژیکی اش که به او نواختن بانجو را یاد داده بود فوت کرد. چنین شرایطی در پی جنگ جهانی دوم غیرمعمول نبود، اما در لنون باعث ایجاد خشم شد که او با درخشش و دشواری و نیاز شدید به ارتباط انسانی آن را بروز داد. در سن 21 سالگی با سینتیا پاول که شخصیتی سنتی و حمایت گر داشت  ازدواج کرد که در سال 1968 از او جدا شد. در سن 28 سالگی با یوکو اونو هنرمند مستقل و پیشرو ازدواج کرد. و البته خیلی زودتر از این‌ها، در سن 16 سالگی، یک گروه فولک ممحلی را تأسیس کرد که بعدها به بیتلز، مهمترین گروه موسیقی نیمه دوم قرن بیستم تبدیل شد.

همچنین بشنوید : بهترین آهنگ های بیتلز

تشکیل گروه بیتلز

درخشش الویس پریسلی در صحنه موسیقی راک، برای لنون 16 ساله الهام بخش شد تا گروه اسکیفلی (فولک محلی) به نام مردان کواری Quarry Men را ایجاد کند که به نام مدرسه او نامگذاری شد. لنون در 6 ژوئیه 1957 در یک جشن کلیسا با پل مک کارتنی ملاقات کرد. او به زودی از پل مک کارتنی دعوت کرد تا به گروه بپیوندد و این دو در نهایت یکی از موفق ترین شراکت های آهنگسازی در تاریخ موسیقی را تشکیل دادند.

مک کارتنی سال بعد جورج هریسون را به لنون معرفی کرد و هریسون و استوارت ساتکلیف، دوست دانشگاه هنر نیز به گروه لنون پیوستند. این گروه که همیشه به یک درامر نیاز داشت، سرانجام در سال 1960 با پیوستن پیت بست تکمیل شد.

اولین آهنگی که منتشر کردند، "That'll Be the Day" از بادی هالی در سال 1958 بود. در واقع، این گروه هالی، Crickets بود که الهام بخش گروه برای تغییر نام شد. لنون بعداً به شوخی می‌گفت که در 12 سالگی اینچنین به او الهام شده که مردی روی یک پای شعله ور ظاهر شد و به آنها گفت: "از این روز به بعد، شما بیتلز هستید."

بیتلز در سال 1961 در باشگاهی در لیورپول، جایی که آنها به طور منظم برنامه اجرا می کردند توسط برایان اپستین کشف شد. اپستین به عنوان مدیر جدید آنها، یک قرارداد رکورددار با EMI به دست آورد. گروه با یک درامر جدید، رینگو استار (ریچارد استارکی) و جورج مارتین به عنوان تهیه کننده، اولین تک آهنگ خود را با نام «Love Me Do» در اکتبر 1962 منتشر کرد. این آهنگ در جدول بریتانیا در رتبه 17 قرار گرفت.

لنون تک آهنگ بعدی گروه را با نام "Please Please Me" نوشت که عمدتاً از روی اوربیسون الهام گرفته شده بود، اما همچنان شیفتگی لنون به جناس در اشعار کاملا مشهود است. با آهنگ «Please Please Me» گروه بیتلز در صدر جدول در بریتانیا قرار گرفت. بیتلز با انتشار آهنگ‌هایی مانند «او تو را دوست دارد» و «من می‌خواهم دستت را بگیرم» به محبوب‌ترین گروه در بریتانیا تبدیل شد.

لنون در آگوست 1962 با سینتیا پاول ازدواج کرد. این زوج با هم صاحب یک پسر به نام جولیان شدند که از روی نام مادر لنون جولیا نامگذاری شد. آنها در سال 1968 از هم جدا شدند. او سال بعد، در 20 مارس 1969، با هنرمند آوانگارد ژاپنی یوکو اونو، که در نوامبر 1966 در گالری ایندیکا ملاقات کرده بود، دوباره ازدواج کرد.

دوران بیتلز، بیتلمانیا

بیتلز ترکیب مشترکی بود بین پل مک‌کارتنی، استاد پاپ عملگرا و لنون، هنرمند شورشی راک اند رول. آن‌ها به‌عنوان یک نیروی فرهنگی خلاف جهت، همیشه مهر لنون را بر خود داشتند. از نظر موسیقایی می‌توان به تنها دو نمونه از بی‌شمار مورد منطبق بر این نظر اشاره کرد : صراحتی که آواز او به آهنگ آسیب‌پذیر اسموکی رابینسون با نام «تو واقعاً مرا نگه‌دار» در سال 1964 و همچنین «قبلاً با زنم ظالم بودم»اضافه کرد همچنین حضور واضحش در قطعه "بهتر شدن" مک کارتنی. از نظر فرهنگی نیز، لنون نقش یک تحریک کننده صادق را بر عهده گرفت.

نبوغ لنون همچنان شامل نوشتن و هنرهای تجسمی بود، تنها زمینه ای که او در آن آموزش رسمی دیده بود. استعداد طبیعی او در هر دو قابل توجه بود، اما در نهایت او نشان داد که یک طنزپرداز کوچک و یک کاریکاتوریست معمولی است. در موسیقی، او از امکانات ذاتی کمتری برخوردار بود، اگرچه پدربزرگ پدری‌اش سال‌ها به‌عنوان بازیگر نمایش‌های سیاه بازی میخواند و بازی می‌کرد. اما موسیقی جایی بود که او توانست عقاید و تفکراتش را بروز دهد و به نمایش بگذارد. لنون یکی از بزرگ‌ترین نوازندگان گیتار ریتم راک بود.

در سال 1964، بیتلز اولین گروه بریتانیایی بود که در ایالات متحده شروع به کار کرد که با حضورشان در برنامه تلویزیونی اد سالیوان در 9 فوریه 1964 شروع شد. بیتلمنیا "تهاجم بریتانیا" از گروه های راک را در ایالات متحده راه اندازی کرد. این هجوم همچنین شامل گروه‌های بریتانیایی Rolling Stones و Kinks نیز می شود. پس از حضور در سالیوان، گروه بیتلز به بریتانیا بازگشتند تا اولین فیلم خود، یک شب سخت (1964) را فیلمبرداری کنند و برای اولین تور جهانی خود آماده شوند.

دومین فیلم بیتلز، کمک!، در سال 1965 اکران شد. در ژوئن همان سال، ملکه الیزابت دوم اعلام کرد که بیتلز به عنوان عضوی از نظم امپراتوری بریتانیا معرفی خواهد شد. در آگوست 1965، این چهار نفر برای 55600 طرفدار در استادیوم شی نیویورک اجرا کردند و رکورد جدیدی را برای بزرگترین مخاطب کنسرت در تاریخ موسیقی به ثبت رساندند. هنگامی که بیتلز به انگلستان بازگشت، آلبوم موفقیت آمیز Rubber Soul (1965) را ضبط کردند، که به دلیل گسترش فراتر از آهنگ های عاشقانه و فرمول های پاپ که گروه قبلاً برای آنها شناخته شده بود، مشهور بود.

هر چهار عضو بیتلز شوخ طبع بودند و البته هر چهار نفر بی پروا و ساختار شکن. اما فقط لنون می‌توانست این جمله را به زبان جاری کند که «ما اکنون از عیسی محبوب‌تر هستیم» یا داستان فرهنگ جوانان را به «آمریکا نوجوان داشت و هر جای دیگر فقط مردم داشت» خلاصه می‌کرد.

جادوی Beatlemania در سال 1966 جذابیت خود را از دست داده بود. جان اعضای گروه زمانی که متهم به بی‌اعتنایی به خانواده ریاست‌جمهوری در فیلیپین شدند، به خطر افتاد. سپس، اظهارات لنون مبنی بر اینکه گروه «از عیسی اکنون محبوب‌تر است» باعث محکومیت‌ها و آتش‌سوزی‌های بیتلز در کمربند کتاب مقدس ایالات متحده شد. گروه بیتلز پس از کنسرت 29 آگوست 1966 در پارک کندل استیک سانفرانسیسکو، تور خود را رها کردند.

پایان بیتلز

پس از مرگ اپستین، تور جادویی اسرار آمیز نتوانست به موفقیت تجاری زیادی دست یابد و اعضای گروه به مدت دو ماه به هند رفتند. تلاش بعدی آنها، شرکت Apple Corps Ltd.، با سوء مدیریت مواجه شد. در ژوئیه آن سال، گروه در اولین نمایش فیلم زیردریایی زرد با آخرین جمعیت طرفدار قابل توجه خود مواجه شد. در نوامبر 1968، آلبوم دوگانه بیتلز بیتلز (همچنین به عنوان آلبوم سفید شناخته می شود) مسیرهای متفاوت خود را نشان داد.

در همین دوران، جان لنون فعالیت‌های هنری خارج از گروه را با همسر دومش یوکو اونو شروع کرده بود که در نهایت به ایجاد تنش های جدی در گروه منجر شد. لنون و اونو با ماندن در رختخواب هنگام فیلمبرداری و مصاحبه، نوعی اعتراض مسالمت آمیز را ابداع کردند و تک آهنگ آنها به نام «به صلح یک فرصت بده» (1969) که با نام گروه the Plastic Ono Band متشکل از او و همسرش ضبط و منتشر شد، به یک سرود ملی برای صلح طلبان و مبارزان مدنی تبدیل شد.

در نهایت لنون در سپتامبر 1969 گروه بیتلز را ترک کرد، درست پس از اینکه گروه ضبط Abbey Road را به پایان رساند. خبر جدایی مخفی نگه داشته شد تا اینکه مک کارتنی در آوریل 1970 جدایی خود را اعلام کرد، یک ماه قبل از انتشار آهنگ معروف Let It Be که درست قبل از Abbey Road ضبط شده بود.

فعالیت انفرادی و آهنگ تصور کن

مدت‌ها پس از فروپاشی گروه بیتلز، در سال 1970، لنون اولین آلبوم انفرادی خود را با نام John Lennon/Plastic Ono Band منتشر کرد که دارای ساختاری خام و مینیمالیستی بود. او این پروژه را با آلبوم تصور کن Imagine در سال 1971 دنبال کرد که موفق‌ترین پروژه او هم از نظر تجاری بود و همچنین توانست تحسین منتقدان را برانگیزد. این آهنگ بعداً در فهرست "بهترین آهنگ‌های تمام دوران" مجله رولینگ استون، شماره 3 شد.

البته صلح و عشق همیشه در دستور کار لنون نبود. در آلبوم Imagine او آهنگ "How Do You Sleep؟" را هم داشت که پاسخی تند به برخی از ضبط‌های انفرادی مک کارتنی بود. این دو دوست و همکار قدیمی بعدها خصومت را کنیار گذاشتند و رابطه‌شان را ترمیم کردند اما هیچگاه همکاری مشترکی با هم نداشتند.

مرگ تراژیک جان لنون

در سال 1980، لنون با آلبوم Double Fantasy، با تک آهنگ موفق "شروع دوباره" به دنیای موسیقی بازگشت. به طرز غم انگیزی، تنها چند هفته پس از انتشار آلبوم، مارک دیوید چپمن، یکی از طرفداران آشفته‌حال او، چندین بار به لنون در مقابل مجتمع آپارتمانی او در شهر نیویورک شلیک کرد. لنون در 8 دسامبر 1980 در بیمارستان روزولت شهر نیویورک در سن 40 سالگی درگذشت.

ترور لنون تأثیر عمیقی بر فرهنگ پاپ داشته و دارد. پس از این رویداد غم انگیز، میلیون ها طرفدار در سراسر جهان عزادار شدند و فروش رکوردها افزایش یافت. و مرگ نابهنگام لنون همچنان غم و اندوه عمیق را در سراسر جهان امروز برمی انگیزد، زیرا او همچنان مورد تحسین نسل های جدید طرفداران است. لنون پس از مرگ در سال 1987 به تالار مشاهیر آهنگسازان و در سال 1994 به تالار مشاهیر راک اند رول راه یافت.