برترین آثار موسیقی متن مجموعه تلویزیونی و سریال در سال ۲۰۲۳

ایندی وایر بهترین آثار موسیقی متن امسال که ما را تحت تاثیر قرار داده است را برگزیده است، از «دد رینگرز Dead Ringers» تا «من یک ویرگو هستم I'm A Virgo» و تا «وراثت Succession».

این مطلب نوشته سارا شاچات Sarah Shachat در وب‌سایت IndieWire است که در آن بهترین آثار موسیقی متن در میان مجموعه‌های تلویوزیونی از سوی این رسانه برگزیده شده است. بدیهی است که این انتخاب‌ها ممکن است مطابق نظر دنیای موسیقی و یا شما نباشد و این گزینش حاصل بررسی تحریریه این رسانه معتبر باشد. با ما در معرفی بهترین آثار موسیقی متن سریال‌ها به انتخاب ایندی وایر در سال ۲۰۲۳ همراه باشید.

مقدمه

در بهترین حالت، مجموعه‌های تلویزیونی در قیاس با سینما از زمان پخش طولانی خود برای بیان داستان‌های مختلف استفاده می‌کنند تا رشد و تغییر شخصیت‌ها را به وجهی بهتر به نمایش بگذارند. این وضعیت یک فرصت فوق‌العاده برای آهنگساز است تا کاری بیش صرف ساخت تم برای چند کاراکتر انجام دهد و به خوبی به این درک برسد که بداند در کجای یک سکانس اکشن صدای انفجاری و شوکه‌کننده را بگنجاند.

برخی از بهترین آثار موسیقی متن تلویزیونی سال ۲۰۲۳، در خود انحراف‌های عجیب و غریب و شگفت‌انگیز و غافل‌گیرکننده‌ای نسبت به جریان اصلی موسیقی متن داشتند و چیزهایی جدید را به چشم‌انداز و تصور ما از یک سریال اضافه کردند که باعث گسترش نوع نگرش ما به موسیقی متن و به طور کلی کارکرد آن‌ها در سریال‌ها شد. حتی وقتی با ادامه سریال‌های گذشته نیز سروکار داشتیم که پیش از این هویت موسیقایی خود را ثبت کرده بودند، در فهرست ما شاهد پیچش‌های جالب و عجیبی در مضامین قدیمی بودیم و یا شاهد استفاده از روش‌ها و ابداعاتی بودیم که باعث شده بود چیز جدیدی به ساختار داستانی و محتوای کلی سریال اضافه شود که شاید ما هرگز انتظار آن را نداشتیم یا از آن می‌ترسیدیم.

چیزی که سال ۲۰۲۳ را به سال فوق‌العاده‌ای برای تلویزیون و خصوصا موسیقی متن سریال‌ها علی‌رغم اعتصاب بزرگ [به حق] کارکنان انجمن نویسندگان (WGA) و بازیگران (SAG) کرد، این است که موسیقی متن در کل چه‌قدر در سریال‌های قدیمی و جدید خوب و درست به کار برده شده است. فصل سوم سریال «فقط قتل‌ها در ساختمان Only Murders in the Building» به واسطه حضور درخشان و جذاب سیدارتا کوسلا Siddhartha Khosla ساختاری کاملا جدید و شبیه به نمایش‌های برادوی پیدا کرده است. فصل دوم عصر طلاکاری The Gilded Age نیز به مانند برتا راسل Bertha Russell قوی مانده است و هری گرگسون ویلیامرز Harry Gregson-Williams نیز باعث افزایش ابهت و تاثیرگذاری این اثر شده است؛ همان‌طور که از یک جنگ اپرایی The Opera Wars انتظار می‌رود.

کار ایم دوهرتی Aime Doherty در سریال سامورائی چشم آبی Blue Eye Samurai نیز به اندازه کافی خوب هست که باعث شود که به خوبی به اندازه خود سریال دشوار جلوه کند و در کنار آن جاه‌طلبی موسیقایی آهنگساز با این انیمیشن فوق‌العاده نیز کامل در تناسب است. و غیرممکن به نظر می‌رسد؛ اما برادران نیوتن Newton Brothers موسیقی‌های هیجان‌انگیز و به شدت متفاوتی را برای هر دو سریال سقوط خاندان آشر The Fall of the House of Usher و مورمور شدن Goosebumps خلق کرده‌اند.

چیزی که سال ۲۰۲۳ را به سال فوق‌العاده‌ای برای تلویزیون و خصوصا موسیقی متن سریال‌ها علی‌رغم اعتصاب بزرگ کارکنان انجمن نویسندگان (WGA) و بازیگران (SAG) کرد، این است که موسیقی متن در کل چه‌قدر در سریال‌های قدیمی و جدید خوب و درست به کار برده شده است.

با این حال ما به ناچار برخی از سریال‌هایی را برگزیدیم تا به واسطه آن‌ها بتوانیم کلیتی از همه ساخته‌های باورنکردنی که امسال در دنیای تلویزیون عرضه شده‌اند را به خوبی در معرض دید همگان قرار دهیم. آن چیزی که از نظر ما در بهترین آثار موسیقی متن امسال مشترک است، این است که همه آن‌ها راه‌هایی را پیدا کرده‌اند تا روح سریال را در قالب موسیقی بگنجانند؛ نه این‌که صرفا بر آن تاکید داشته باشند یا باعث تشدید آن بشوند و احساساتی را به آن اضافه کنند.

شما می‌توانید به فصل چهارم سریال وراثت گوش دهدید و تمام چرخش‌های داستانی فصل گذشته سریال را به نوعی احساس و درک کنید. می‌توانید موسیقی متن یک نور کوچک A Small Light را پخش کنید و به طوری مشهود و قابل لمس ظلمی که قهرمانان سریال در حال مبارزه با آن هستند را درک کنید. حتی در سریال لست آو آس The Last of Us که موسیقی آن مشخصا از یک موسیقی متن بازی ویدئویی مشهوری با همین نام وام گرفته شده است، شاهد آن هستیم که تنظیم متفاوتی برای تلویزیون انجام شده است که باعث ایجاد حس بهتری از سوی ما از دنیایی گسیخته که در آن شخصیت‌ها باید برای بقا تلاش کنند و مبارزه کنند، بشود. آثار موسیقی متن برتر تلویزیونی سال ۲۰۲۳ پنجره‌هایی به داستان‌های سریال‌های سال جاری بود و با آن‌ها می‌توان به مدتی طولانی در فضای داستان غرق شد.

سریال زنگ‌های مرده یا دد رینگرز از موری گلد

Murray Gold - Dead Ringers

هیچ اثر دیگری امسال شبیه سریال زنگ‌های مرده Dead Ringers به نظر نمی‌رسید و این سریال دقیقا همان‌طوری بود که باید می‌بود. همچنین موسیقی دیوانه‌کننده، تاریک و پیچیده‌ای که موری گلد Murray Gold در مدت یک دهه‌ای پس از سریال دکتر هو Doctor Who صرف کرده است، عمیقا باعث جلب نظر شده است. اگرچه گلد اکنون دوباره به مدار کاری سریال دکتر کشیده شده است؛ اما کار او در دد رینگرز نشان می‌دهد که یک موسیقی متن عالی چه‌قدر می‌توان به بار روایی یک سریال بیفزاید.

با این‌که در حال حاضر کمتر از موسیقی متن درخشانی که موری گلد ساخته است، صحبت می‌شود و نقش طراحی تولید، فیلم‌برداری و اجرای سریال دد رینگرز که همگی به نحوی عالی و بی چون‌وچرا درخشان هستند؛ اما موسیقی متن این سریال توانسته خود را در سطح یک بازیگر اصلی همچون نقش بورلی Beverly با بازی ریچل ویتز Rachel Weitz و الیوت که نقش او را نیز ریچل ویتز بازی کرده است، جای خود را در فیلم باز کند و نقشی اساسی و جدی در روند سریال ایفا کند.
موسیقی متن به عنوان شریک سوم ما را به دنیایی قرار است ساخته شود و راه‌های بدی که نقش‌های اصلی سریال در آن قرار است نقشی خداگون را ایفا کنند، می‌کشاند. در کنار این همیشه یک مزیت خاص نیز در موسیقی متن این سریال وجود دارد و آن وجه سرگرم‌کنندگی آن است. گلد با هر امکانی،‌خواه تنظیم‌های کرال بی‌نظیر، پیانوی تخدیرکننده، یا بهره گرفتن از صدای تاریک و غم‌انگیز سازهای زهی در این مسیر آن‌چه در توان داشته است را عرضه کرده است. بالاترین ستایشی که می‌توان از دد رینگرز کرد، این است که او نقشی تشدیدکننده در بیان وضعیت‌های جاری در بطن داستان این سریال ایفا کرده است.

سریال فارگو سال پنجم از جف روسو 

Jeff Russo - Fargo Year 5

موسیقی متن فارگو Fargo همواره آس بوده است، اما همواره هم در خود این ارزش کاری را داشته است که مطابق با خواسته و ساختار جدید هر فصل تغییر کنند و این ویژگی چه‌قدر شگفت‌انگیز است. جف روسو Jeff Russo این توانایی ذاتی را در خود دارد که بتواند بین کمدی-شکوه، کمدی-ترس، کمدی-کمدی تعادل برقرار کند و این امر با چنان ظرافتی انجام شده است که به خوبی با پیچش‌ها و چرخش‌های عجیب و غریبی که نواه هاولی Noah Hawley (کارگردان) برای فصل ۵ در نظر گرفته است، همگام است.

ظرافت خاصی در در انتخاب‌های پیانو و سازهای کوبه‌ای در این فصل (حتی زمانی که پارتیتور به تیمپانی ضربه می‌زند)، وجود دارد که آن را به همراهی عالی برای دات Dot (جونو تمپلی Juno Temple)، وین Wayne (دیوید رایسدال David Rysdahl)، لورن Lorraine (جنیفر جیسون لی Jennifer Jason Leigh)، روی Roy (جان هام Jon Hamm) و افسران فقیر (لامورن موریس Lamorne Morris و ریچا مورجانی Richa Moorjani) در گشایش و درک همه رخدادهایی که در این فصل در داکوتای شمالی می‌گذرد، بدل کرده است.

این ظرافت، گواهی برای همکاری درخشان و ماندگار روسی و هاولی است که در آن یک سریال را بدل به اثری در قالب آثار معاصر کرده است. سریال چون فارگو هرگز از تکیه به موسیقی هراسی نداشته و ندارد و این امر این امکان را به آن داده است تا به تنهایی به عنوان اثری جذاب برای بیان احساسات باشد، به جای این‌که صرفا احساسات خاصی را با تاکید بیان کند.

سریال کبیر از نیتان بار

Nathan Barr - The Great

کار نیتان بار Nathan Barr در فصل سوم سریال کبیر The Great همواره سزاوار احترام بوده است؛ اما اگر سریال به ناچار پس از فصل سوم ادامه پیدا نکند، پس بهترین نماد این فصل سریال و شاید به صورت کلی خود سریال تم اصلی عشق برای کاترین Catherine با بازی ال فانینگ Elle Fanning و پیتر Peter با بازی نیکلاس هولت Nicholas Hoult است. روشی که تم سریال در آن پیچ‌وتاب نخورده و به شکلی زخم‌زننده تکرار می‌شود،‌ عمق موسیقایی ممکنی را نشان می‌دهد که می‌توان حتی از ساده‌ترین نشانه‌ها برداشت کرد. مایه تاسف است که بار دیگر در این سریال حضور نخواهد داشت؛ زیرا کاترین وارد دوره جدیدی از حکم‌رانی خود خواهد شد؛ اما آن‌چه او در فصل سوم سریال ارائه کرد به اندازه قدرت واقعی این ملکه برجسته تاریخ، قدرتمند است.

سریال من یک ویرگو هستم از تون یاردز

tUnE-yArDs - I’m a Virgo

من یک ویرگو هستم I’m a Virgo سزاوار موسیقی متن است که دقیقا به اندازه خود سریال طوفانی و بی‌رحمانه است که تون یاردز tUnE-yArDs رویایش را دیده بود. باید از گروه موسیقی لوفای محبوب اینترنت و شیطنت‌های آن‌ها با پدال حلقه‌ای متشکر بود زیرا که در نهایت اثری را ارائه کردند تا به خوبی داستان این سریال تلویزیونی ادیسه‌وار سورئال بوتز رایلی Boots Riley را همراهی کرده است.

موسیقی متن I’m a Virgo بی‌امان در طول سریال پخش می‌شود و نگرش متفاوتی را برای مخاطب این جاد می‌کند و به همان اندازه که یک کات مناسب از کارگردان می‌توان این کار را انجام دهد. بنابراین اگرچه سریال با موسیقی متن اشباع نشده اس؛ اما سرنخ‌هایی که با موسیقی داده می‌شود، بخشی ذاتی و بنیادی از زبان نمایش سریال هستند. با این حال tUnE-yArDs برای سریال همان کاری را انجام داده است که تمامی آثار موسیقی متن درخشان انجام می‌دهند: درک احساسی گسترده‌تر از این‌که چگونه شخصیت کوتی با بازی جرل جروم Jharrel Jerome در دنیای خود به جلو می‌رود را به ما ارائه می‌دهد.

سریال آخرین بازمانده از ما از گوستاوو سانتائولایا و دیوید فلمینگ

Gustavo Santaolalla and David Fleming - The Last of Us

گوستاوو سانتائولایا Gustavo Santaolalla به عنوان آهنگساز بخش عمده‌ای از موسیقی متن دو شماره بازی آخرین بازمانده از ما The Last of Us را ساخته است و همچنین او در کنار دیوید فلمینگ David Fleming آهنگسازی سریال فصل اول لست آو آس را نیز بر عهده داشته است و در این میان هرگز نیازی به انحراف از تم اصلی موسیقی متن بازی و صداها و مضامین جاری در سریال احساس نشده است؛ زیرا موسیقی دقیقا بازتاب‌دهنده الی Ellie با بازی بلا رمزی Bella Ramsey و جوئل Joel با بازی پدرو پاسکال Pedro Pascal عنوان شخصیت‌های اصلی سریال و بازی است.

موسیقی متن به طور محسوسی حضور حداقلی و در کنار آن دقیقی در سریال دارد و با صداهای پراکنده سازهای زهی و تغییرات کلیدی جزئی در تم‌های اصلی که هرگز به صورت کامل فراتر از فضای دنیای سریال و خارج از آن است. اما هدف اصلی که هم برای بازی ویدئویی و هم برای سریال گرفته شده بود، این بود که زبان مشترک موسیقایی بود که بیشتر حالتی تداعی‌کننده داشته باشد تا نسخه‌ای مشابه موسیقی اصلی.

هسته اصلی فضای صوتی The Last of Us، فضاسازی بی‌صدا و نت‌های عمدا اشتباه است که باعث ظریف شدن موسیقی سانتائولایا شده است. بیننده منتظر یک نت است تا مضمونی را کامل کند و سپس عدم وجود آن را احساس می‌کند. موسیقی لست آو اس در تلاطم‌های کوتاه خود، صدای خرد شدن پایه‌های دنیای قدیم را طنین‌انداز می‌کند و زیبای پیچیده و زیبایی ارزشمند طبیعتی را ارائه می‌دهد که با آن جایگاه واقعی طبیعت را یادآور می‌شود. موسیقی متن این سریال ابعث می‌شود که احساس کنیم که زندگی چه‌قدر شکننده است و تلاش الی و جوئل در مسیر زندگی چه‌قدر اهمیت دارد.

سریال پرسی جکسون و ساکنان المپ از بر مک‌کرری

Bear McCreary - Percy Jackson and the Olympians

آثار موسیقی متن ساخته بر مک‌کرری Bear McCreary همواره سزاوار احترام است؛ به خصوصا که دیگر او اکنون مجبور نیست که برای سریال غریبه یا آوتلندر Outlander نسخه‌ای از آهنگ قایقی برای جزیره ابرها The Skye Boat Song (یک آهنگ سنتی اسکاتلندی) بسازد؛ زیرا نسخه فرانسوی این آهنگ همچنان بهترین برداشت از نسخه اصلی است.

برای این‌که بفهمیم بر مک‌کرری تا چه حد می‌تواند توان موسیقایی خود را نمایش بگذارد، چند قسمت اول سریال پرسی جکسون و ساکنان المپ Percy Jackson and the Olympians کافی است و به خوبی می‌توان حال و هوای فانتزی قهرمانی آن را لمس کرد و با آن دلگرم شد. ساخته مک‌کرری و تیمش در شرکت اسپاکرز اند شدوز Sparks and Shadows به اندازه ارباب حلقه‌ها: حلقه‌های قدرت The Lord of the Rings: The Rings of Power از صدای گروه کر و موتیف‌های لایت پیچیده در حال تکامل مملو نیست؛ اما همچنان موسیقی متنی که او برای پرسی جکسون و ساکنان المپ ساخته است، حسی مدرن و امیدوارانه، باستانی و خطرناک دارد.

نمونه آن تیتراژ پایانی سریال است که او در آن با ترکیب صدای سازهای زهی و هورن، به خوبی محدودیت و شرایطی را که شخصیت پرسی جکسون با بازی واکر اسکوبل Walker Scobell در مسیر سفرش دارد را به نمایش گذارده است. اکنون ما هیجان‌زده‌ایم تا ببینیم موسیقی متن او در ادامه سریال به کجا خواهد رسید.

سریال یک نور کوچک از آریل مارکس

Ariel Marx - A Small Light

آریل مارکس Ariel Marx یکی از مستعدترین آهنگسازان حال حاضر دنیای تلویزیون است، به این دلیل که او همواره رویکردی غیرقابل انتظار اما بسیار نزدیک و در دسترس نسبت به موضوع اصلی آثارش دارد. داستان‌های زیادی در مورد جنگ جهانی دوم وجود دارد و مطمئنا داستان فرانک Frank و خانواده خیز Gies که برای دو سال پنهان شده بودند، کاملا شناخته‌شده است.

تصور یک موسیقی کلیشه‌ای برای یک نور کوچک A Small Light که از مقاومتی که میپ خیز Miep Gies با بازی بل پاولی Bel Powley در برابر اشغال آمستردام توسط نازی‌ها نشان می‌دهد، بسیار آسان است؛ اما مارکس با افزودن بیت‌های الکترونیکی و زنگ‌های بی‌نظیر، موسیقی اتمسفریک ریش‌ریش‌کننده و گیتارنوازی شلخته موسیقی را به سریال اضافه کرده است که گاهی اوقات در سال حضور پیدا می‌کند؛ اما حضوری موثر دارد.

حتی تم عشقی که او برای میپ و همسرش، جان John با بازی جو کول Joe Cole ساخته است نیز نوعی از کیفیت صوتی را ارائه می‌دهد که هرگز به مان اجازه نمی‌دهم شرایطی زندگی آن‌ها را فراموش کنیم. موسیقی متن این سریال حسی واقعی از ترس را ایجاد می‌کند که تاثیرگذار، معاصر و شگفت‌انگیز است و ما را وارد دنیای میپ می‌کند و تصوری فراتر از آن‌چه که محیط سریال در حین نمایش برای بیننده فراهم می‌کند را ارائه می‌دهد. این واقعیت که موسیقی متن یک نور کوچک این‌قدر قابل لمس و امروزی است تا حد زیادی به تلاش مارکس مربوط می‌شود. موسیقی او به مانند شجاعت خیزها، هدیه‌ای نادر است.

سریال وراثت از نیکاس بریتل

Nicholas Britell - Succession

موسیقی سریال وراثت Succession همیشه به واسطه شخصیت‌ها روایت شده است. نیکلاس بریتل Nicholas Britell به عنوان آهنگساز تمرکز ویژه‌ای روی تیتراژ پایانی سریال HBO داشته است. این‌که چگونه یک تغییر در یک تم موسیقی آشنا می‌تواند به بینندگان را در فاصله مناسبی نسبت به شخصیت‌های اصلی سریال، خواهر و برادر میلیاردر روی Roy قرار می‌دهد تا اندازه واقعی آن‌ها را متوجه شوند. پایان استفاده از گروه کر در تیتراژ پایانی سریال جانشینی یا وراثت به اندازه پایان جسی آمسترانگ Jesse Armstrong خردکننده است. تغییر فضایی که تاثیری بیشتر حتی از شخصیت لوگان Logan با بازی برایان کاکس Brian Cox داشته است.

نیکلاس بریتل در سرتاسر سریال و به خصول در فصل چهارم سریال وراثت، او با تم‌های شلوغ و درهم و برهم و ریتم‌های زشت و بریده حسی نامحسوس و درگیرکننده را برای مخاطب ایجاد می‌کند. این‌که فقط با استفاده از موسیقی، بتوانیم عدم خودآگاهی خواهر و برادر روی و ناتوانی آن‌ها در تبدیل شدن به افرادی جدی را به نمایش بگذاریم.

بریتل به خوبی توانسته تا موضوعات پیچیده را با ترکیب‌بندی‌های سنگین و نسخه‌های تاریک‌های تم‌های قدیمی که باعث عمیق‌تر جلوه کردن تنهایی شخصیت‌های سریال شود، متعادل کند. وراثت یکی از بهترین موسیقی‌های متن تلویزیون تمام دوران‌ها را دارد و کار بریتل در فصل چهارم، غنی‌ترین و زخم‌زننده‌ترین بخش آن است.

آثار موسیقی متن برتر تلویزیونی سال ۲۰۲۳ پنجره‌هایی به داستان‌های سریال‌های سال جاری بود و با آن‌ها می‌توان به مدتی طولانی در فضای داستان غرق شد.

یادکرد افتخاری: موسیقی سریال دیزی جونز اند د سیکس

Tom Howe - Daisy Jones and the Six

این اثر به خودی خود، یک موسیقی متن نیست؛ اما باید به این واقعیت که سریال دیزی جونز اند د سیکس Daisy Jones and the Six با پخش شدنش، بازیگرانش را به خوبی بدل به یک گروه موسیقی باورپذیر کرد که اجراهای قابل باوری را به نمایش گذاردند و صدایی ساختند که کاملا به آثار گروه‌های موسیقی دهه ۷۰ نزدیک است، اما بر اساس آن‌ها ساخته نشده است.

موسیقی توسط بلیک میلز Blake Mills نوشته و تهیه شده است و در کنار او ردیفی از همکاران حضور دارند؛ از تام هاو Tom Howe و مارکوس مامفورد Marcus Mumford گرفته تا فیبی بریجرز Phoebe Bridgers و جکسون براون Jackson Browne. این‌که یک سری آهنگ جذاب برای یک فضای محدود سریال ارائه کنید، یک چیز است و این‌که یک آلبوم منسجم ارائه کنید که فروش خوبی را نیز تجربه کند، چیزی دیگر. مورد دوم دقیقا همان کاری است که سریال با قطعه شفق قطبی Aurora انجام داده است. کار وسواس‌گونه‌ای که تیم دیزی جونر اند د سیکس برای ساخت این اثر موسیقایی انجام دادند، در نهایت منجر به خلق یک کدای موسیقی فوق‌العاده در دورانی شد که همچنان ادامه دارد و این موضوع شایسته ستایش است.

منبع

به نظر شما بهترین موسیقی متن در میان سریال‌های سال ۲۰۲۳ متعلق به چه عنوانی است؟ نظرتان را در بخش کامنت‌ها با ما و مخاطبان دنیای موسیقی در میان بگذارید.