مهد موسیقی تنبور و مقامات آن را میتوان نواحی غربی ایران دانست که در میان این نواحی، منطقه گوران به دلیل اقلیم خاص جغرافیایی، همواره بکرترین و اصیل ترین نواهای کلام را در خود نگه داشته است. نواهای کلامی که استادان بیبدیلی چون: کاکی رضا و کاکی قمر گوراجوبی، کاکی اللهمراد حمیدی، کدخدا حاجی چغابوری، سید ولی حسینی، سید محمود علوی، میرزا سید علی کفاشیان، کا اعظم منهویی، سید شمسالدین حیدری، لالو بیر خان زردهای و درویش مراد خان نظری آنها را میخوانده و می نواختهاند
در بررسی مقامات تنبور می توان به دستهبندی و اشتراکات مشخصی دست یافت از جمله: ریتم(ضربها و دورها)، فواصل موسیقایی هر مقام و منطقه صوتی (با توجه به نت آغاز، شاهد و پایان) که بر پایه موسیقی تنبور اجرا میشوند و در آهنگسازی یک اثر بسیار موثر خواهند بود. در قطعات اثر پیش رو این خصوصیات مقامات تنبور قابل توجه بوده و از موتیفها و تمهای مقامهایی چون: "غریبی، رژیان دالاهو، ساروخانی، سه رخَیوی، گِل وه دره، شاخوه شینی، هَی گیان، سه رته رز، دواله، لاو هَی لاو، فانی فانی، بابانائوثی و جَم نیان دوسان اَویانه" استفاده شده است. اگر چه به صورت آشکار از نغمات کوتاه مقامات و خواص مشترک و ضربهای آنها استفاده شده، اما هدف نوازنده هیچگاه نواختن کامل خود مقام نبوده است.
"زِمکان" یادآور بهترین و شیرینترین خاطرات دوران کودکیام است که نوای زندگیبخش شبهای آن برای من که خانه پدریام در همسایگی آن قرار داشت، همیشه با نوای تنبور و صدای روحبخش پدربزرگم که مقامات سه رته رز، گل و خاک، باریه و غریبی را در ایوانی که با ستارههای آسمان پاک تزیین شده بود، به همراه دارد. این نغمهها و نواها مرا بر آن داشت تا تمام همتم را برای آموختن این ساز اهورایی به کار گیرم و وجود استادان گرانقدری چون: علی اکبر مرادی، طاهر یارویسی و حیدرکاکی راه را بر من در این مسیر سهلتر و قابل درکتر نمود. امید است جریان رود زمکان مرا با خود به ژرفای دریای بیکران نغمهها رهنمون سازد.
۱- کانی (سرچشمه): بر اساس مقامهای غریبی و رژیان دالاهو
۲- باخه وان (باغبان): بر اساس مقامهای سه رخَیوی، ساروخانی و گِل وه دَره
۳- لافاو (طغیان): بر اساس مقامهای هَی گیان و شاخوه شینی
۴- زِمکان: بر اساس مقامهای شاه خوشینی و داوو نه کویره
۵- وَفراو (برف آب): بر اساس مقام سه رته رز
۶- واران (باران): بر اساس مقام لاوهَی لاو، پنج ضربی مقامهای سه رته رز و دوواله
۷- فانی: بر اساس مقامهای فانی فانی، بابانائوثی، جَم نیان دوسان اَویانه