آلبوم موسیقی کلاسیک بتهوون: سمفونی شماره ۹ در رِ مینور، اپوس ۱۲۵ با همکاری گروه کر Beethoven: Symphony No. 9 in D Minor, Op. 125 Choral اثری حاصل همکاری برونو والتر Bruno Walter رهبر ارکستر مشهور و پرآوازه با ارکستر فیلارمونیک نیویورک New York Philharmonic Orchestra است. برونو والتر یکی از نام‌های شاخص موسیقی قرن بیستم است که با اجرای برخی از مشهورترین آثار موسیقی کلاسیک، بدل به یکی از برجسته‌ترین رهبران ارکستر دوران خود و فراتر از آن شد. ارکستر فیلارمونیک نیویورک نیز یکی از ارکسترهای جهان است و یکی از نام‌هایی است که در Big Five قرار دارد و به عنوان یکی از پنج ارکستر بزرگ آمریکا شناخته می‌شود.
سخن گفتن در مورد سمفونی نهم لودویگ فان بتهوون Ludwig van Beethoven آهنگساز اساطیری آلمانی، بسیار دشوار است. در مورد خلاقیت‌ها و نوآوری‌های شگرف او در این سمفونی که دنیای موسیقی را لرزاند، بسیار گفته شده و خواهد شد. این سمفونی دنیای موسیقی را به پیش و پس از خود بدل کرد. سمفونی نهم، جسورانه‌ترین اثر این آهنگساز است و در زمره اولین آثار تاریخ موسیقی کلاسیک است که در آن از صدای انسان استفاده شد. بسیاری از منتقدان این سمفونی را بهترین ساخته بتهوون و در مقیاس کلان‌تر بهترین اثر موسیقایی تاریخ موسیقی غرب توصیف می‌کنند. بتهوون سمفونی نهم را که آخرین سمفونی این آهنگساز نیز هست، در بین سال ۱۸۲۲ و ۱۸۲۴ و زمانی نوشت که در ناشنوایی کامل بود، البته ایده اصلی آن متعلق به پیش از این دوران بوده است. این سمفونی از ۴ موومان تشکیل شده است که در مومان چهارم آن از سروده فردریش شیلر Friedrich Schiller شاعر قرن هجدهم آلمانی با نام سرود شادی Ode an die Freude استفاده شده است. بتهوون در متن این شعر تغییراتی نیز داده است. در اجراهای مختلف این شعر به زبان‌های مختلفی ترجمه و در متن مومان استفاده شده است. این سمفونی برای اولین بار در ماه می سال ۱۸۲۴ اجرا شد و پس از آن بدل به اثری شد که از آن به عنوان خاطره جمعی جهانی یاد می‌شود و در تمام نقاط دنیا شنیده شده است. سازمان ملل این اثر را به عنوان اولین اثر موسیقی برای ثبت در برنامه خاطره جهانی انتخاب کرد.
برونو والتر خالق برخی از ماندگارترین آثار ضبط‌شده از موسیقی کلاسیک است. او به عنوان یکی از بزرگ‌ترین رهبران ارکستر تاریخ موسیقی با تسلطی کم‌نظیر، آثاری از خود به جای گذاشته است که از آن‌ها می‌توان به عنوان بهترین نمونه‌ها برای یک رهبری ارکستر عالی یاد کرد. Beethoven: Symphony No. 9 in D Minor, Op. 125 Choral نیز یکی از این نمونه‌ها است که برای اولین بار در سال ۱۹۴۹ با همکاری ارکستر فیلارمونیک نیویورک ضبط شد و اگرچه به واسطه گذر زمان کمتر شنیده است، اما اثری سرشار از شگفتی است و با آن می‌توان به بزرگی کار این هنرمند پی برد. بیش از ۷۰ سال از این اجرا گذشته است و علی‌رغم امکانات ضبط قدیمی آن دوران، باز هم می‌توان با شنیدن آن هم از عظمت و بزرگی سمفونی تکرارنشدنی بتهوون لذت برد و هم از کیفیت بالای کار برونو والتر و ارکستر تحت رهبری‌اش لذت برد.
نسخه ارائه‌شده از این آلبوم در دنیای موسیقی، نسخه ریمسترشده این آلبوم است که در سال ۲۰۱۹ منتشر شد.
