صداها، اثری مفهومی با مضمون حقوق بشر از مکس ریشتر

آلبوم کلاسیک مدرن صداها Voices اثری از آهنگساز بزرگ آلمانی، مکس ریشتر Max Richter است. اگر بخواهیم ۱۰ نفر از آهنگسازان بزرگ معاصر را نام ببریم، به راحتی می‌توان این آهنگساز را در هر فهرستی جای داد. بسیاری از آهنگسازان دوران ما تحت تاثیر او و کارهای شگفت‌انگیزش هستند. از آخرین آلبوم استودیویی او بیش از ۵ سال می‌گذرد، زمانی که او با آلبوم خواب Sleep در حرکتی متهورانه، اثری ارائه داد که دشواری‌های زیادی برای پیدا کردن نمونه مشابه برایش وجود دارد. او در طول این سال‌ها بیشتر به آهنگسازی برای فیلم‌های سینمایی و مجموعه‌های تلویزیونی مشغول بوده است و هواداران پرشمار او، چشم‌انتظار آلبوم نهمین آلبوم او بوده‌اند. سال ۲۰۲۰ موعد پایان این انتظارات بود و به مانند گذشته او با آلبومی ملهم از یک دغدغه انسانی بازگشت.

جدا از تحسین همگی آثار مکس ریشتر، یک ویژگی مشترک در مورد همه آثار او وجود دارد و آن ویژگی تلاش این آهنگساز برای بیان دغدغه‌ها و ذهنیات انسانی‌اش به زبان موسیقی است. حقوق بشر موضوعی است که دغدغه این آهنگساز آلمانی در ساخت آلبوم صداها است. در سال ۱۹۴۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر امضا شد، اما با ظهور دولت‌های راست‌گرای افراطی روزبه‌روز بیشتر از دست‌آوردهای تاریخ که بشر به واسطه سال‌ها مبارزه و کشته‌های پشته‌شده به آن رسیده است، عقب‌نشینی می‌کند. ظهور پدیده شومی چون سیاست‌مداران نژادپرست و با خوی ضدانسانی خود گواهی بر این ماجرا است.

 در آلبوم صداها شنونده اثری ارکسترال هستیم که سازبندی‌ها به مانند دیگر آثار این هنرمند آلمانی با جزئیات و دقت زیادی انجام شده است. صدای گوینده‌ها که بخشی از اعلامیه حقوق بشر را می‌خوانند بخش روایی از این آلبوم را تشکیل می‌دهد. بخش اول آلبوم همراه با صدای گویندگان است و بخش دوم آلبوم موسیقی بی کلام صرف است. او در این آلبوم با نوازندگان چیره‌دستی چون ماری ساموئلسون Mari Samuelsen، رابرت زیگلر Robert Ziegler، گریس دیویدسون Grace Davidson و ... همکاری کرده است. در این آلبوم شنونده یک اثر موسیقایی با ساختار سینمایی هستیم که تلاش می‌کند مخاطب را همراه با صدای گوینده (یا بدون آن) با حقوق انسانی خود و اهمیت و جایگاه او و سهم او از کره زمین آشنا کند.