۱۰ آلبوم پست راک برتر تاریخ

پست راک یکی از شاخه‌های متاخر موسیقی راک است که شکل‌گیری آن به اوایل دهه ۹۰ میلادی باز می‌گردد. این سبک در طول حدود بیش از سه دهه فراز و و فرودهای زیادی داشته است و آثار درخشان زیادی در این سبک منتشر شده است. با ما دنیای موسیقی در همراه شوید تا در کنار هم به مرور ۱۰ آلبوم پست راک برتر تاریخ پست راک بپردازیم.

برای علاقه‌مندان موسیقی دسته‌بندی سبک‌ها یک بازی خطرناک است. باعث محدود شدن هنرمندان می‌شود، طرفداران موسیقی را به جبهه‌بندی می‌کشد و منتقدان را ناچار به خلق کلمات تصادفی می‌کند و به انتهای هر چیزی که خارج از قواعد و الگوها باشد، یک هسته (Core) اضافه می‌شود.

با این حال به لطف تمایل بدون توقف ما به سازمان‌دهی و پلی‌لیست‌های بی‌پایان مبتنی بر الگوریم اسپاتیفای، زیرسبک‌ها به طور عجیبی شکل گرفته و باقی مانده‌اند. یکی از قدیمی‌ترین و بحث‌برانگیزترین مقصران چنین جنجال سبکی، پست-راک (Post-Rock) است؛ سبکی که پدر عاشق لد زپلین (Led Zeppelin) شما می‌پرسد: «پست راک؟ راک معمولی مگر چه مشکلی دارد؟ چرا باید چیزی در ادامه آن بیاید؟»

پست راک که به عنوان شاخه‌ای تجربی از موسیقی راک که بیشتر بر حال و هوا، بافت‌های پیچیده صوتی و ساختارهای غیرمتعارف متمرکز است تا دال‌های سنتی راک تعریف می‌شود. این عنوان بر گستره بسیار زیادی از هنرمندان و بندها اطلاق می‌شود. هر چیزی، از آرت راک کلاسیک گروه درتی تری (Dirty Three) تا پاپ پیشروی استریولب (Stereolab) و موسیقی مستقل و ساختارشکن یا لا تنگو (Yo La Tengo) با این عنوان برچسب‌گذاری شده‌اند.

لعنتی، طبق فهرست ویکی‌پدیا،‌ حتی ریدیوهد (Radiohead) نیز واجد شرایط قرار گرفتن در این سبک است. در کنار همه این‌ها شاخه‌های کراس‌اور این سبک با دیگر سبک‌های نیز وجود دارند که رسیدن به نتیجه در مورد مفهوم این سبک را پیچیده‌تر کرده است.

پست راک عمیق و انتزاعی است و با شنیدن آن بیش از آن‌که به بیرون نگاه کنید به درون رجوع می‌کنید.

با این حال، علی‌رغم تعاریف ناقص، پست راک همچنان ادامه دارد و زنده است. همین اواخر در سال گذشته فعالیت‌های گروه‌ها و بندهای جدیدی نظیر گروه بلک کانتری، نیو رود (Black Country, New Road) و کارولین (Caroline) سرها را بار دیگر به سوی این سبک بازگرداند و افسانه این سبک گروه ماگوای (Mogwai) با آلبوم همان‌گونه که عشق ادامه دارد (As the Love Continues) در سال ۲۰۲۱ توانست به صدر جدول فروش بریتانیا و اسکاتلند برسد.

آلبوم‌های پست راکی که ممکن است مهمانی شما را خراب کند

چنین موفقیت‌هایی در عین حال که کاملا سزاوارانه هستند، اما به همان اندازه به صورتی جالب خارج از انتظارات هستند. در غیاب اشعار، پویایی آزادانه، ارکستراسیون نامتعارف و آهنگ‌های ۱۰ تا ۲۰ دقیقه‌ای که بخشی جداناشدنی از این سبک هستند، رسیدن به این جایگاه هرگز آسان نیست.

از نظر ساختاری، پست راک را نمی‌توان دقیقا یک سبک اجتماعی توصیف کرد و به همین دلیل است که ممکن است آهنگ نیو ویو «این زندگی من است» (It’s My Life) از تاک تاک (Talk Talk) را در بار محلی خود بشنوید؛ اما هرگز موسیقی ۹ دقیقه‌ای کلاسیک «رنگین کمان» (The Rainbow) را نشنیده‌اید. با همه این تفاسیر، هرگز اجازه ندهید این موارد مانع شما در ارتباط با این سبک شود.

پست راک را هرگز نمی‌توان یک سبک شاد معرفی کرد. این سبک عمیق و انتزاعی است و با شنیدن آن بیش از آن‌که به بیرون نگاه کنید به درون رجوع می‌کنید. موسیقی این سبک تاثیر زیادی از فضاسازی پراگرسیو و شوگیز دارد و همین نشانه‌ها کافی است تا پی ببریم که چرا نمی‌توان از آهنگ‌های این سبک در جشن‌ها و مهمانی‌ها استفاده کرد و چه بسا بیش از آن‌که مایه شادی و نشاط عمومی شود، باعث خراب شدن فضای مهمانی بشود.

۱۰ آلبومی که نباید در مهمانی پخش کنید یا به عبارتی این‌ها بهترین آلبوم‌های پست راک تاریخ هستند

بنابراین، اگر در کار خراب کردن مهمانی‌ها و جشن‌ها هستید، ما ۱۰ تا از بهترین آلبوم‌های پست راک را گردآوری کرده‌ایم. برای این کار فهرست زیر را کاملا مد نظر قرار دهید.

در این مجموعه گستره متنوعی از آثاری که تاثیری بزرگ بر تاریخ پست راک نهاده‌اند، معرفی شده است. از آثار گروهی که تنها یک آلبوم دارد و همان آلبوم باعث ماندگاری‌اش شده است و از ساخته‌هایی که نقش اولین‌های این سبک را داشته‌اند. این عناوین توسط نویسندگان سایت consequence.net، جوان کروگر (Jonah Krueger) و ابی جونز (Abby Jones) انتخاب شده‌اند و لزوما انتخاب‌های دنیای موسیقی نیستند.

فهرست برترین آلبوم‌های پست راک تاریخ

۱۰. داستان یک مرده مغروق از انوی

آخرین ترک از آلبوم قبلی گروه ژاپنی انوی (Envy) «تمام ردپاهایی که تو به جا گذاشتی و ترسی که به دنبالش انتظار می‌رود» (All the Footprints You’ve Ever Left and the Fear Expecting Ahead) با نام «کفش‌های شما و دنیای آینده» (Your Shoes and the World to Come) یک تغییر مسیر در کار این گروه بود. این گروه که پیش از این با هر آلبوم به صورتی مشهود رو به پست راک گرایش پیدا کرده بود، با بهره گرفتن از فضاسازی گذشته گروه، در گستره هشت دقیقه‌ای توسعه داده شد.

آلبوم داستان یک مرده مغروق (A Dead Sinking Story) که در سال ۲۰۰۳ منتشر شد، دنباله‌ای بر این ترک شد و کاری کرد که آثار پست راک این گروه به اندازه آثار گذشته این گروه مهم شوند. آن‌ها در این آلبوم به صورت کامل از صدای گیتار به صورت تاثیرگذار، آهنگ‌سازی و سازبندی گسترده‌تر و فضای موسیقی اوج‌گیرنده و وهم‌آور بهره گرفتند.

با نگاهی نزدیک به این آلبوم، قطعه «در خاکسترها نیز همچنان امید به آینده باقی می‌ماند» (A Will Remains in the Ashes)، نقطه‌ای است که گروه در آن به تعادل خوبی در میان فضاسازی گذشته و کنونی رسیده است. این آلبوم اثری خیره‌کننده از گروه Envy  است که در آن اثبات می‌شود که موسیقی ایمو (EMO) و پست راک یک ترکیب برنده است.

۹. زنگار از رودان

رودان اگرچه به اندازه همتایش لوئیزویلیان اسلینت (Louisvillians Slint) به عنوان یک اسطوره مطرح نشده باشد، اما نقشی تکان‌دهنده در هسته مرکزی صحنه راک زیرزمینی دهه ۹۰ داشته است. زنگار (راستی) تنها آلبوم گروه Rodan است که در آن شنونده ۴۳ دقیقه پست راک تهاجمی و خشمگین هستیم.

آهنگ‌هایی نظیر «شاینر» (Shiner) به همان اندازه به پانک نزدیک هستند که به پست راک و همین پیش‌بینی‌ناپذیری موسیقی آن‌هاست که باعث می‌شود در قطعاتی نظیر «بایبل سیلور کرنر» (Bible Silver Corner) و یا «دنیای روزمره بدن‌ها» (The Everyday World of Bodies) با فضایی کاملا متفاوت مواجه باشیم.

همه این توصیفات به این معنا است که اگر آلبوم اسپایدرلند (Spiderland) را شنیده‌اید و هنوز به Rusty سلام نکرده‌اید، وقت آن است که هر چه زودتر نسبت به این کار اقدام کنید.

۸. زمین یک جای سرد مرده نیست از آتش‌بازی در آسمان

برای بسیاری از افراد، آلبوم‌هایی نظیر The Earth Is Not a Cold Dead Place از Explosions in the Sky همان چیزی است که وقتی در جایی صحبت از پست راک می‌شود، به ذهنشان خطور می‌کند. این آلبوم شامل پنج قطعه بیش از هشت دقیقه‌ای حماسی که در آن تمامی چک‌لیست‌های مورد نیاز برای خوب بودن یک اثر موسیقایی بررسی شده است: یک آلبوم بدون شعر و ترانه، آهنگ‌های گیتارمحور مملو از ریورب و تاخیر و آهنگسازی مبتنی بر اوج‌گیری‌های پویا.

آلبوم زمین یک جای سرد مرده نیست همان چیزی است که وقتی در جایی صحبت از پست راک می‌شود، به ذهنشان خطور می‌کند.

با این حال، هنگام گوش دادن به آلبوم زمین یک جای سرد مرده نیست، هیچ‌کدام از این موارد مهم نیست. این آلبوم مجموعه‌ای از آهنگ است که به صورتی کامل خصیصه‌ها و نمایه‌های یک سبک خاص را به نمایش می‌گذارد. بدون حتی یک کلمه در آهنگ‌ها، قطعات به خوبی معرف همان چیزی هستند که بیان‌گر عنوان آلبوم است و در عین درگیر شدن با بحران‌ها و آسیب‌ها، راه رهایی‌بخش امیدوارکننده را نیز ارائه می‌دهند. این آلبوم درگیرکننده، درون‌گرایانه، نشاط‌آور و دلیل قانع‌کننده کافی است که شاید به هر حال زمین یک جای سرد مرده نیست.

۷. شروع خوب از سیگور روس

اگر فکر می‌کنید که گروه سیگور روس کمی پرادعا هستند، تا حدودی می‌توان شما را مورد اغماض قرار داد. آن‌ها علاوه بر این‌که یک گروه پست راک هستند (نشانه‌های خودنمایی زیادی برای گفتن دارند)، آن‌ها به زبانی ناکامل می‌خوانند و خواننده اصلی آن‌ها یونسی بیرگیسون (Jónsi Birgisson) پیش از انتشار این آلبوم گفت که این گروه به سادگی قصد دارد تا موسیقی را برای همیشه تغییر دهد و نگاه آن‌ها را به این هنر دستخوش تغییر کند. پس از این است که قطعه Svefn-G-Englar آغاز می‌شود و با منظره‌ای که به صورت هم‌زمان هم یخ‌زده است و هم گرم، هرگونه شک و تردید در مورد این گفته آن‌ها را از میان می‌برد.

یونسی پیش از انتشار این آلبوم گفت که این گروه به سادگی قصد دارد تا موسیقی را برای همیشه تغییر دهد و نگاه آن‌ها را به این هنر دستخوش تغییر کند.

بعد از این ترک Flugufrelsarinn با ساختار امیدبخش و پس از آن Olsen Olsen با ساختار همواره در حال تکامل خود، ساختار منسجم دومین آلبوم استودیویی Sigur Rós را حفظ و ادامه می‌دهند. مشخصا دلیل‌های زیادی وجود دارد که موزیک ویدئوهای آلبوم Ágætis byrjun همچنان در رسانه‌ها محبوب هستند؛ آن‌ها یک راه آسان برای آن‌اند که مخاطب شما را به تامل وادارند.

۶. هکس از بارک سایکوسیس 

به مانند هر سبک دیگری، بحث‌های زیادی در مورد این‌که چه کسی اولین آلبوم پست راک را منتشر کرد، وجود دارد. با این حال، جای بحث کمتری در مورد این‌که خود این عنوان از کجا سرچشمه می‌گیرد، وجود دارد. منتقد موسیقی سایمون رینولدز (Simon Reynolds)، این اصطلاح را در نقد و بررسی آلبوم هکس (Hex) از گروه بارک ساکوسیس (Bark Psychosis) ابداع کرد.

و اکنون با گذر نزدیک به ۳۰ سال از این نام‌گذاری، آینده‌نگری و شخصیت‌پردازی رینولدز هنوز پابرجا است و استفاده می‌شود. سخت است که ترکیب آلبوم هکس (سحر و جادو) با صداهای محیطی، موسیقی الکترونیک، نویز و گیتار را چیزی غیر از پست راک نام‌گذاری کنیم.

با این همه، فراتر از اهمیت تاریخی این آلبوم، محتوا و موسیقی آلبوم Hex واقعا چشم‌گیر است. اگرچه این آلبوم با اشعار مرموزش و همچنین طنین‌های طبیعی از کلیسای سنت جان انتزاع شده است، اما این آلبوم شنونده را در سفری احساسی در میان آرامشی سعادت‌بخش تا سردرگمی نامیمونی غوطه‌ور می‌کند.

۵. میلیون‌ها نفر از افراد زنده هرگز نمی‌میرند از تورتس 

گروه تورتس (لاک‌پشت) با موسیقی تریپ هاپ در اوج خودش و همچنین ریمیکس‌هایی از تک‌آهنگ‌هایی نظیر «گمشده» (Missing) از بند همه به جز دختر (Everything but the Girl) که باعث کاهش محبوبیت نسخه اصلی شد، فرصت خود برای پیشرفت را راک مستقل پیدا کرد. اما هیچ راهی وجود نداشت که این گروه شیکاگویی بتواند کلاژ آینده‌نگر آلبوم دومشان، Millions Now Living Will Never Die را پیش‌بینی کند.

این آلبوم با یک قطعه حماسی بیست دقیقه‌ای با عنوان Djed شروع می‌شود و از به صورتی رو به جلو توسعه می‌یابد و بزرگ و بزرگ‌تر می‌شود و وظیفه تلفیق و تطبیقجاه‌طلبانه عناصر جز، داب و موسیقی مجلسی را در پارامترهای بازدارنده راک به سرانجام می‌رساند. با این آلبوم گروه لاک‌پشت موسیقی ماهرانه لرزه‌آوری را ارائه کرد که باعث بازتعریف پست راک شد.

۴. سهام خنده از تاک تاک 

نکته بسیار مهم این است که تاک تاک مسئول دو سازه اساسی پانتئون پست راک است. در حالی که آن‌ها با آلبوم روح عدن (Spirit of Eden) اولین اقدام در جهت ورود گستره جدید این سبک را آغاز کردند (آلبومی که به راحتی می‌توانست در این لیست قرار گیرد و در رده‌های بالا قرار گیرد)، آن‌ها با آلبوم Laughing Stock بیش از گروهی به سوی موسیقی تجربی که مد نظر مارک هالیس (Mark Hollis) از اعضای اصلی و تیم فریسه گرین (Tim Friese-Greene) از اعضای همکار گروه Talk Talk بود، روی آوردند و این سبک را به این سو متمایل کردند.

در آلبوم سهام خنده موسیقی امبینت،‌جز، نویز و راک در شش آهنگ شگفت‌انگیز تلفیق شده‌اند. از ترک Myrrhman تا فضای دور Runeii، این آلبوم توجه بیننده را به خود معطوف می‌کند. تام هالیس رد پایی مشخص و محسوس در تاریخ موسیقی پاپ دارد و این موفقیت هم به عنوان یک ستاره موسیقی پاپ و هم به عنوان یک رویاپرداز سازش‌ناپذیر را به سختی و با اغراق می‌توان گفت که مدیون مشارکت در آلبوم Laughing Stock است.

۳. تیم جوان از ماگوای 

بدون شک یکی از محبوب‌ترین فعالیت‌های عرصه پست راک، تاثیر و خلاقیت‌های محض چهارنوازی (کوارتت) ساکن گلاسکوی شگفت‌انگیز، ماگوای (Mogwai) است. هر کدام از آثار آن‌ها به شیوه منحصر به فرد آن‌ها، سزاوار این است که در تالار مشاهیر پست راک جای گیرد (پدر من، پادشاه من (My Father My King)، بیا و جوان‌مرگ شو (Come on Die Young)، آهنگ‌های شاد برای مردم شاد (Happy Songs For Happy People) و حتی اجراهای زنده‌ای نظیر حرکات ویژه (Special Moves)).

این آلبوم از الهام‌گیری و هدف سرشار هستند و هر کدام هدفی ناگفته را دنبال می‌کنند

با این حال، افسانه‌ای‌ترین آلبوم آن‌ها، تیم جوان، اولین آلبوم آن‌ها است. آهنگ‌های این آلبوم از الهام‌گیری و هدف سرشار هستند و هر کدام هدفی ناگفته را دنبال می‌کنند؛ از پرش‌های ترسناک Like Herold تا شاهکار ۱۶ دقیقه‌ای Mogwai Fear Satan. مایه افسوس است که آلبوم‌های بعدی ماگوای با «یانگ تیم» مقایسه می‌شود؛ اما با وجود صلابت چنین آلبومی، مشخص است که چرا چنین مقایسه‌ای شکل می‌گیرد.

۲. اسپایدرلند از اسلینت 

در مورد آلبوم اسپایدرلند یا سرزمین عنکبوتی (Spiderland) گروه اسلینت (Slint) چه چیزی برای گفتن باقی مانده است؟ حتی پرسیدن از این‌که چه چیزی برای گفتن در مورد این آلبوم وجود دارد نیز خسته‌کننده است. با این حال چگونه می‌توان در مورد این اثر درخشان صحبت نکرد؟ آهنگ‌هایی نظیر Breadcrumb Trail، Nosfertatu Man و Good Morning, Captain چنان جاذبه و گیرایی و تاثیر خاص و غیرقابل تکراری دارند که باعث شده‌اند این آلبوم بدل به یک پناهگاه اعتیادآور شود که باعث بازگشت و تکرار چندین باره آن شود.

این آلبوم هرگز تکراری  و خسته‌کننده نیست و شنونده را از شنیدن پشیمان نمی‌کند.

حتی لحظات آرام‌تر آلبوم، به مانند Don, Aman و Washer نیز موسیقی عمیقا در ذهن شنونده نفود می‌کند و حتی ممکن است بعد از شنیدن این آلبوم، قطعات آن نظیر Don Stepped Outside را مدت‌های طولانی زیر لب زمزمه کنید. آلبوم Spiderland اثری بسیار بزرگ است که چندین ژانر را در خود دارد و به آزمونی برای جوامع موسیقی آنلاین برای درک کیفیت موسیقی بدل شده است؛ اما مهم‌تر از همه این آلبوم هرگز تکراری  و خسته‌کننده نیست و شنونده را از شنیدن پشیمان نمی‌کند.

۱. مشت‌های کوچک خود را به مانند آنتن رو به آسمان بلند کنید از گادسپید یو! بلک امپرور 

پست راک در ذات و نهاد و قلب خود، سبکی است که عمیقا و شدیدا احساساتی است. فراتر از ابهام‌ها، انتزاع‌ها و اعوجاج‌هایی که عموما با آن همراه هستند، هدف آن رسیدن به احساسات متعالی و غیرقابل توصیف است و آلبوم‌های کمی هستند که در رسیدن به این هدف در این سطح موفق می‌شود و آلبوم مشت‌های کوچک خود را به مانند آنتن رو به آسمان بلند کنید (Lift Your Skinny Fists Like Antennas to Heaven) از گادسپید یو! بلک امپرور (Godspeed You! Black Emperor) یکی از آن‌ها است.

آلبوم Lift Your Skinny Fists Like Antennas to Heaven در جایگاهی است که به راحتی می‌توان تاج پادشاهی پست راک را به آن اختصاص داد.

این آلبوم شامل ۴ قطعه موزیک با آهنگسازی گسترده است که هر کدام از آن‌ها بخش‌های جداگانه تقسیم می‌شوند و در آن‌ها به اندازه کافی احساسات خام ملموس وجود دارد که بتواند یک عمر را با آن‌ها زندگی کرد. این آلبوم آرامش تا هرج و مرج را در خود دارد و آلبوم مشت‌های کوچک خود را به مانند آنتن رو به آسمان بلند کنید آنتن رو به آسمان بلند کنید مضامین عمیق سیاسی، اجتماعی و شخصی را در زمان حدود ۹۰ دقیقه‌ای خود در کانون توجه قرار داده است،

بدون آن‌که پیام خود را صورت واضح و کامل بیان کند. آلبوم F#A#∞ آلبوم قبلی گروه GY!BE به سطحی در این اندازه رسید؛ اما آلبوم Lift Your Skinny Fists Like Antennas to Heaven در جایگاهی است که به راحتی می‌توان تاج پادشاهی پست راک را به آن اختصاص داد.
 

نظر شما چیست؟ بهترین آلبوم‌های پست راک مد نظر شما با این فهرست متفاوت است؟

منبع:

Consequence